انواع آویشن

آویشن (Thyme) یک گیاه معطر و دارویی از خانواده نعناعیان (Lamiaceae) و جنس Thymus) است که گونه ها و ارقام مختلفی دارد. برخی از انواع معروف آویشن عبارتند از:

۱. آویشن معمولی (Thymus vulgaris)
– رایج ترین نوع آویشن است که در آشپزی و طب سنتی استفاده میشود.
– برگهای کوچک، سبز-خاکستری و عطر تندی دارد.
– بهصورت خشک یا تازه در غذاهایی مانند سوپ، خورش و گوشت کاربرد دارد.

۲. آویشن لیمویی (Thymus citriodorus)
– برگهای آن عطر لیمویی ملایمی دارد.
– در دسرها، چای و غذاهای دریایی استفاده میشود.
– برخی ارقام آن مانند «لیمونلا» (Lemonella) محبوب هستند.

۳. آویشن خزنده (Thymus serpyllum)
– بهعنوان گیاه پوششی در باغ ها کاشته میشود.
– گل های صورتی یا بنفش دارد و مقاوم به خشکی است.
– به آن «آویشن وحشی» نیز میگویند.

۴. آویشن پشمالو (Thymus pseudolanuginosus)
– برگ های نرم و پوشیده از کرک های سفید دارد.
– بیشتر برای تزئین فضای سبز و بین سنگفرش ها استفاده میشود.

۵. آویشن کاراوی (Thymus herba-barona)
– عطری شبیه به زیره یا کاراوای دارد.
– در غذاهای مدیترانه ای و طعم دهی به گوشت استفاده میشود.

۶. آویشن نقره‌ای (Thymus argenteus)
– برگ های آن حاشیه نقرهای رنگ دارد.
– جنبه تزئینی دارد و در باغ های صخره‌ای کاشته میشود.

۷. آویشن طلایی (Thymus × citriodorus ‘Aureus’)
– برگ های زردطلایی با رگه های سبز دارد.
– هم برای آشپزی و هم برای زیبایی باغ مناسب است.

۸. آویشن کوهی (Origanum vulgare)
– گاهی به اشتباه آویشن نامیده میشود، ولی در واقع از جنس مرزنجوش است.
– در ایران به برخی گونه های محلی آویشن کوهی نیز گفته میشود.

کاربردهای آویشن:
– پخت و پز: طعم دهنده غذاها، سس ها و نوشیدنی ها.
– دارویی: ضدعفونی کننده، تسکین سرفه و مشکلات تنفسی.

هر نوع آویشن ویژگی های خاص خود را دارد و انتخاب آن بستگی به نیاز (مثلاً آشپزی، دارویی یا تزئینی) و شرایط آب و هوایی منطقه دارد.